dinsdag 26 maart 2013


Vandaag deel ik  opnieuw een stukje uit mijn reisdagboek "spirituele reis in India sep 2012".
Veel leesplezier!



We starten de dag met een mooie teaching. Tulku-la vertelde het verhaal van een mooie vogel geboren in een kooi. Ongeacht dat de vogel geboren is in een kooi, toch is zijn natuur om zijn vleugels uit te spreiden en in de lucht te vliegen. Op een dag opent een meester de kooi en neemt de vogel in zijn hand en zegt kom vlieg maar je bent vrij. Maar de vogel blijft zitten of vliegt terug naar zijn kooi want hij heeft angst voor de leegte/de vrijheid. Dus steekt de meester de vogel terug in de kooi omdat hij dacht dat hij niet vrij wilde zijn ... Maar eens terug in zijn kooi jammerde de vogel omdat hij niet vrij is.
Een triestig maar waar verhaal ... over ons gevecht als mensheid om vrij te zijn ... maar durven wij die vrijheid ook aan, dat is de vraag. Alles loslaten ... Geen gehechtheid ... Ook niet aan jezelf ... Een moeilijke weg.

In de namiddag begint ons eerste echte india ervaring ... Met de trein naar Bodghaya een reis van 1700 km. Weer een nachttrein ... 3 jaar geleden hebben de vlooien mij daar gezelschap gehouden... Hopelijk kiezen ze vannacht iemand anders uit ;-).
Straks wordt de aankomst een echt avontuur ... De trein stopt 3 minuten ongeacht hoeveel eraf moeten... Onze groep is met 105, plus alle bagage ...
Onze begeleiders beginnen reeds 1 uur voor de aankomst met de voorbereiding ;-)!
Ook dit is incredible india!
Dan blijkt de afstap ook nog een kleine afgrond te zijn ...
Benieuwd wie op weg zal zijn naar Calcutta ;-) ipv Bodghaya.
I really lost my heart at the Taj Mahal ...

In de voormiddag naar t Agra Fort, ook al is het de derde keer dat ik hier kom toch kan ik blijven genieten. Wat een prachtig bouwwerk uit rode zandsteen en middenin paleizen opgetrokken uit marmer ... Als ik mijn ogen sluit dan kan ik zo de dames uit de harem zien lopen in hun prachtige gewanden ... Maar de kamer waar shahn jahan opgesloten zat met zicht op de Taj Mahal, de plaats waar de liefde van zijn leven lag ... Dat raakt me toch steeds het meest ... Hoe diep een liefde kan zijn ... En ja als je van hier de Taj ziet dan kan het niet anders of je ben overweldigd door de schoonheid.
Even gemediteerd op de energie van shahn jahan ...

Na de lunch naar mijn geliefde Taj ... Er bestaan geen woorden om de pracht van dit bouwwerk te omschrijven ... Het liefdessymbool ter wereld ... K had totaal geen zin in een rondleiding en ben er dan maar op mijn eentje op uitgetrokken, awel niet helemaal een reisgenoot Ruben is met mij meegegaan ... Samen gemediteerd aan de tombe
.
Anderhalf uur genieten van de schoonheid, wat het is alsof de koepel van de Taj iedere minuut . veranderd van kleur ... En dan de vele indische families die hier komen uitgedost in hun mooiste klederdracht, wat een kleurenpracht ....
Maar aan alle mooie liedjes komt een einde, dus voor de vierde keer in mijn leven zeg ik vaarwel aan deze mooie plaats ...

Nu terug naar Delhi ... Morgen laatste dag met de groep ... En maandag nog een shoppingdag en dan ... Home sweet home ...

dinsdag 5 maart 2013